Bycie człowiekiem asertywnym to nie lada sztuka. Dużo osób ma problem z powiedzeniem NIE i często żyje pod dyktando innych. Asertywność to umiejętność, której można się nauczyć i wykorzystać ją w codziennych sytuacjach. Dzięki niej, zaczniemy wyrażać własne zdanie. Łatwiej będziemy nam też radzić sobie z trudnymi emocjonalnie problemami. Poniżej sześć zasad, jak być asertywnym.

6 zasad, jak być asertwynym!

Zrozumienie czym jest asertywność

Większość z nas myśli, że asertywność wyklucza szacunek czy uprzejmość do innych ludzi. Nic bardziej mylnego! Komunikacja z wykorzystaniem asertywności jest przede wszystkim pełna szacunku do naszego rozmówcy. Wyrazić swoje poglądy można bez zranienia drugiego człowieka. Osoba asertywna nie narusza prawa innych, a jednocześnie potrafi odmówić, czy wyrazić swoje zdanie. Poszukuje się kompromisu oraz rozwiązania problemu w sposób spokojny. Najlepiej unikać zwrotów ,,ty nigdy” czy ,,ty zawsze” w kontaktach międzyludzkich. Za to używa się wypowiedzi, które zawierają  zwroty „myślę” lub „czuję się”.

Asertywność to nie agresja ani bierność

Rozmówca agresywny będzie postępować zupełnie odwrotnie. Język agresji to wyraz całkowitego lekceważenia potrzeb, uczuć, pragnień, opinii, a czasem nawet osobistego bezpieczeństwa innych. Agresywną komunikację często można rozpoznać po negatywnym zachowaniu, autopromocji i manipulacji. Cechami agresywnej komunikacji werbalnej mogą być sarkastyczne lub protekcjonalne uwagi, obwinianie, krzyki, groźby, przechwałki. Również niewerbalna komunikacja może być agresywna. Na przykład wtrącanie się w przestrzeń osobistą innych, zaciskanie pięści, skrzyżowanie ramion, lub natarczywe wpatrywanie się w inną osobę, świadczy o tym, że osoba agresywna czuje się lepsza od innych. Natomiast strona bierna jest całkowitym przeciwieństwem agresora. Taka osoba podda się, nie licząc się z samym sobą i będzie działać wbrew sobie milcząc lub odwracając wzrok. Uległość jest często związana ze strachem przed odrzuceniem czy stratą.

Pomyśl o sobie

Od samego dzieciństwa nasze zachowania są dostosowane do środowiska, w którym żyjemy: rodziny, rówieśników, współpracowników i autorytetów. Style komunikacji, takie jak pasywność, asertywność i agresja, mogą być przedłużeniem wpływów kulturowych, pokoleniowych i sytuacyjnych. Kiedyś mężczyzn uczono, że ekspresja emocjonalna jest oznaką słabości, podczas gdy kobiety wyrażały własne potrzeby i opinie, uznawano to za przejaw agresji. Myślenie o sobie to bardzo ważny punkt naszego planu, jak być asertywnym. Każdy z nas powinien myśleć samodzielnie i mieć prawo do własnych poglądów. Inni mogą myśleć inaczej, jednak to  nie oznacza, że nasze zdanie się nie liczy i nie możemy go wyrazić.

Naucz się rozmawiać

Nie każdy z nas potrafi się prawidłowo komunikować. Często odczuwamy złość czy frustrację, kiedy odbiorca nas nie rozumie. Ważne jest, aby nasz przekaz był prosty i jasny. Określ, co dla ciebie jest ważne i prawdziwe. Kieruj się zasadą, że mniej znaczy więcej. Nie ,,owijaj w bawełnę” i bądź daleki od długich wyjaśnień. Ważna jest także komunikacja niewerbalna, czyli nasze gesty, mimika. Za asertywne cechy uważa się: bezpośredni kontakt wzrokowy, uważne słuchanie i otwarta postawa ciała. To buduje zaufanie i szacunek podczas komunikacji międzyludzkich.

Bądź otwarty na komplementy i…krytykę 

Każdy z nas lubi słyszeć komplementy. Wzmacnia to naszą samoocenę i motywuje. Jednak zarówno pozytywne, jak i negatywne opinie są istotne dla naszego rozwoju. Musimy nauczyć się odróżniać krytykę konstruktywną między krytyką destrukcyjną. Dostrzeżmy, czy informacja zwrotna dotyczy naszego zachowania i mówi cokolwiek o nas jako o ludziach. Nie wycofujemy się, nie złościmy, nie obwiniamy. Spokojnie zaakceptujmy krytykę bez negatywnych emocji. Jeśli nie zgadzasz się z krytyką musisz być przygotowany, by to powiedzieć, ale bez stawania się agresywnym i złym. Matryca zwrotna to świetne narzędzie, które może pomóc zobaczyć przyszłe reakcje emocjonalne na informacje zwrotne.

Mów „nie”

W praktyce jest to trudne do zrobienia. Zwłaszcza w momencie, gdy nie jesteśmy przyzwyczajeni do tego, aby odmawiać. Kiedy nie czujesz się na siłach, czy zwyczajnie brakuje ci czasu lub nie masz na to ochoty, zacznij odmawiać np. 3 razy dziennie. Wypracujesz poprzez to pewien nawyk. Należy wyznaczyć własne granice  i przemyśleć, ile pracy możesz włożyć, aby efektywniej zarządzać powierzonymi zadaniami. Niektóre sprawiają, że czujesz się wykorzystywany przez innych. Pamiętaj, że nie możesz robić wszystkiego lub zadowolić wszystkich. Chroń swój czas i nie obciążaj się pracą. Mów  „nie”, gdy jest to konieczne. Spróbuj znaleźć kompromis i rozwiązanie korzystne dla wszystkich.

Autor: Klaudia Bogdan