Wiele chorób i schorzeń utrudnia normalne funkcjonowanie. Jednak część z nich jest jedynie drobną przeszkodą, którą da się pokonać z czasem przy odrobinie wysiłku. Z innymi trzeba zmagać się całe życie. Nie tylko sprawiają ból fizyczny, ale także nie pozwalają wykonywać wielu, wydawałoby się, całkowicie zwyczajnych czynności. Jednym z takich właśnie schorzeń jest skolioza. Czy i jak można funkcjonować z tą wadą?

Skolioza - czy da się normalnie żyć z tym schorzeniem?

Czym jest skolioza?

Skolioza jest to schorzenie polegające na skrzywieniu bocznym kręgosłupa, którego kąt przekracza 10 stopni. Objawia się ona trójpłaszczyznowo tj. w płaszczyznach poziomej, strzałkowej i czołowej, a kręgosłup wygina się w literę S. Najczęściej do skrzywienia dochodzi w odcinku piersiowym, czasami pomiędzy odcinkiem piersiowym a lędźwiowym, z rzadka dochodzi do skrzywienia tylko tego ostatniego. Z reguły skolioza powstaje u dzieci i nastolatków. Wiąże się to przede wszystkim z faktem, że kości kręgosłupa w tym okresie życia są jeszcze dość miękkie i podatne na formowanie. Stąd też im młodsza osoba, tym większa szansa na powstanie tej wady.

Przyczyny i objawy skoliozy?

Wyróżnia się dwie formy powstania skoliozy: wrodzoną i nabytą. Pierwsza wiąże się zazwyczaj z wadami wrodzonymi, nie tylko kręgosłupa ale także serca czy układu moczowo-płciowego. Skolioza nabyta może powstać w wyniku nieprawidłowej postawy ciała przy siedzeniu, braku aktywności fizycznej czy wypadku. Skolioza poza skrzywieniem kręgosłupa objawia się także:

  • wystającą łopatką,
  • krótszą jedną nogą,
  • nierównymi ramionami i biodrami,
  • nierównym wcięciem w talii.

Ponad to skoliozie towarzyszy często ból spowodowany naciskiem skrzywionego kręgosłupa na rdzeń kręgowy. Ból ten może objawiać się nie tylko w miejscy skrzywienia, ale promieniować w inne miejsce na plecach, a nawet nogę czy rękę.

Czy da się leczyć skoliozę?

Tu zaczyna się prawdziwy problem. Skolioza jest bowiem schorzeniem, które bardzo mocno determinuje sposób funkcjonowania osoby dotkniętej tym schorzeniem. Przede wszystkim skolioza jest bardzo trudna do wyleczenia, o ile o takowym w ogóle można mówić. Próby można podejmować tylko w przypadku osób młodych tj. dzieci i nastolatków. Z racji na plastyczność kości istnieje szansa, dzięki zabiegom i fizjoterapii, na zmniejszenie kąta skrzywienia, a co za tym idzie zniwelowania skutków skoliozy. Ważne jest jednak, aby taka osoba cały czas pozostała pod opieką specjalistów i stosowała się do zaleceń, gdyż skrzywienie może się znowu pogłębić. U osób starszych problem jest jeszcze większy. Zmiany są właściwie nieodwracalne. Kręgosłup jest już na tyle usztywniony, że nie ma właściwie mowy o zmniejszeniu skoliozy. Dzięki odpowiednim ćwiczeniom można jedynie pilnować, aby schorzenie się nie pogłębiało. Ostatecznością jest operacja, która polega na usztywnieniu kręgosłupa, dzięki specjalnym prętom. Powoduje to jednak bardzo duże ograniczenia w poruszaniu się i funkcjonowaniu operowanego.

Jak żyć ze skoliozą?

Życie z tym schorzeniem nie jest niemożliwe, na pewno jednak bywa bardzo trudne. Osoba ze skoliozą nie może podjąć się każdej pracy. Ciężkie prace fizyczne, w których trzeba dużo się schylać, bądź dźwigać ciężary są wykluczone. Również prace biurowe, w których wymagane jest siedzenie przez osiem godzin, źle wpłyną na kręgosłup. Osoby ze skoliozą powinny więc zajmować się lekkimi zajęciami, w których mają możliwość częstych przerw oraz zmieniania pozycji pracy np. wstawania i zrobienia kilku ćwiczeń. Co do aktywności fizycznej, ta jest jak najbardziej wskazana. Joga, stretching, bieganie, a zwłaszcza pływanie świetnie wpływają na wzmacnianie mięśni kręgosłupa, co za tym idzie pozwalają utrzymać kręgosłup w odpowiedniej pozycji, zmniejszając ryzyko pogłębienia się wady. Ostatnia kwestią jest wygląd. Osoby ze skoliozą często wstydzą się swojej postawy i krzywizn na ciele, zwłaszcza na plecach. Często muszą chodzić w specjalnych gorsetach, które utrudniają poruszanie się i mogą przykuwać uwagę postronnych. Bywa to niekiedy krępujące.

Nie trzeba się martwić,  ze skoliozą można żyć. Ludzie z tym schorzeniem, jeżeli o siebie dbają, nie przeciążają organizmu i kręgosłupa są w stanie stosunkowo normalnie funkcjonować. Muszą zmagać się z uciążliwym bólem i różnymi innymi trudnościami, ale nie wyklucza ich to w żaden sposób ze społeczeństwa.